Joseph Beuys, drawing with wax, hair, a coin on paper, 1977
De Duitse kunstenaar Joseph Beuys benaderde kunst op geheel eigen wijze. Tijdens WO II zou hij zijn neergestort en gered door Tataren die hem in vet en vilt wikkelden, of dit was althans zijn mythe. Deze materialen vormden twee belangrijke componenten waarin hij aan de hand van antroposofie, mythologie en religie alles in zijn kunst een symbolische waarde toekende. Met zijn charismatische persoonlijkheid had de kunstenaar als docent grote invloed op zijn leerlingen en zocht tegelijk ook de dialoog met het breder publiek. Beuys was een belangrijk kunstenaar binnen de Fluxus-beweging, waar men de verbintenis tussen kunst en maatschappij opzocht en zich bevrijdde van het traditioneel denken.
‘Gedankenfreiheit unabhängigkeit – Der kunstler hat die ältesten Rechte’ toont zijn filosofische benadering van het begrip kunst. De vrijheid van denken en de onafhankelijkheid vormen de basis van het bestaan van elke kunstenaar.
– Voor meer werken van deze kunstenaar, contacteer de galerie. –